تأثیر فراکسیون های عصاره سر شاخه های برگ دار گیاه سرخدار بر تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت

چکیده زمینه و هدف: تریکوموناس واژینالیس یکی از عوامل شایع عفونت های مقاربتی می باشد که به وسیله انگل تک یاخته ای تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. مترونیدازول با عوارض جانبی زیاد اصلی ترین درمان این عفونت می باشد. لذا هدف این مطالعه بررسی تأثیر فراکسیون های عصاره سر شاخه های برگ دار گیاه سرخدار بر تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی عصاره دی کلرومتان ـ استونی حاصل از سرشاخه های برگ دار سرخدار و دو فراکسیون 60 و90 درصد هیدروالکلی آن تهیه و سپس خشک شدند. اثر ضد تریکوموناسی آنها در چهارغلظت200 ، 300 ، 400 و500 میکروگرم در میلی لیتر و در زمان های 24، 48 و72 ساعت در محیط کشت tyis33 بررسی شد. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: عصاره خام و فراکسیون60 درصد در زمان های مختلف و در غلظت های 200 ، 300 ، 400 و 500 میکروگرم در میلی لیتر اثر ضد انگلی قوی تری نسبت به فراکسیون 90 درصد داشتند(05/0p<). در غلظت 200میکروگرم عصاره 60 درصد باعث صد در صد مهار رشد شد، در حالی که عصاره نود درصد باعث شصت در صد مهار رشد گردید. نتیجه گیری: با توجه به اثر مناسب عصاره گیاه سرخدار بر روی تریکوموناس، این گیاه می تواند کاندید مناسبی برای جایگزینی داروی مترونیدازول باشد. واژه های کلیدی: گیاه سرخدار، فراکسیون، تریکوموناس واژینالیس